Eskiler geldi bu gün aklýma Radyoda dinlediðimiz tiyatrolar Akþam evde soba önünde olan sohbetler Tarlada iþ yaparken Yavuklumuzu düþündüðümüz zamanlar Elimizde saz çalýp türkü söylemek Hayvanlarý otlamaya götürürken kaval çalan çoban Hepsi bir bir düþtü aklýma Nede güzelmiþ geçmiþ dedim Sonra sustum
Biraz geçti Bir tebessüm ettim Ve dönüp etrafýma baktým Her þey yepyeni bambaþka Lakin ne eskisi gibi bir tat Ne de güzellik var
Her þey yalan Her þey çýkar üstüne kurulmuþ Oysa eskiden böyle deðildi Evde yemek piþince komþumuza bir tabak yemek gönderir Ve sonra tabak geri gelince onlarýn yaptýðý yemekten Bir tabakta bize gelirdi
Merhabalar bile baþkaydý o zamanlar Sohbetler baþkaydý Ne olursa olsun Yalansýz samimi gülümsemeler vardý Sevgiler vardý çýkarsýz Menfaatsiz dostluklar vardý O yüzden o günleri asla unutamam
Þimdi ben Böyle yazýnca o günlerin tadý geldi aðzýma Ve Kendi kendime söylendim Keþke hep o zamanda yaþasaydýk Yaþasaydýk’ta öyle cahil kalsaydýk Çünkü en güzel zamandý Cahil olduðumuz o zaman
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.