Seni sevmiþtim ben arkalarda bir fon müziði eþliðinde biraz akþamüstü duygusu biraz da karanlýk gibi geceye benziyordun gözlerin ay hep ordaydýn ama çok uzaktýn . Seni sevmiþtim ben bir þiirin en baþýndan baþlar gibi biraz özlem duygusu biraz da hasret gibi yokluklara benziyordun yokluðun soðuk hep ordaydýn ama hiç yoktun. . Seni sevmiþtim ben bir þarkýya eþlik eder gibi biraz yalnýzlýk duygusu biraz da kimsesiz gibi noktalara benziyordun bitiþin sonsuz hep ordaydýn ama hep sondun. . Seni sevmiþtim ben yaðmurlara eþlik eder gibi Biraz aðlama duygusu biraz da gözyaþý gibi yaðmura benziyordun gözlerime vuran hep ordaydýn ama hiç olmadan. . Seni sevmiþtim ben ölümü sever gibi biraz ayrýlýk duygusu biraz da terk edilmiþ bir mezar gibi gidenlere benziyordun çok yakýþmýþ gibi hep vardýn ama hiç olmadýn
ve bu son olsun hiç gelme.
Erkan ÝPEK 29.09.2014 | 13:55 Seyhan/ADANA
Sosyal Medyada Paylaşın:
erkanipek01 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.