toprak yaðmuru özledi, yaðmur topraðý. bülbülün güle olan aþký aþikar. kavuþtuklarýnda, en güzel koku esir alýr kainatý. bugüne kadar duyulmayan bir þarký usul usul alýr gider, kederi gamý. bu vuslat ne zaman? hasret kaldý yorgun insan gözler yaþlý,gönüller,korlu bir yolda yürüyor içinde kainatýn aþkýný büyütüyor. çýkan her yangýnda yeniden canlanýyor hasret sabýr, beslerken içinde küçük bir gayret, görünmüyor o yolda nefret. yað nur, bütün kainatý gark et! yaðmur, aðla ve topraðý fark et!
Sosyal Medyada Paylaşın:
gakyol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.