Gecenin ötesinde süzülürken gözlerim Yorgun sabaha düþer küllenmiyor közlerim Sýðýnýp ta korkuma dökük kalýr sözlerim Hoþça kalý olmayan nida’sýz akþamlarda
Aslý gibi yakarsýn ben peþinde keremin Kan çaðlýyor içimde ben aþkýna veremin Her hücremde sen varsýn aþk oldun her zerremin Hoþça kalý olmayan eda’sýz akþamlarda
Aþk perçinler düþlere kaldým suçum da sessiz Meselem çözülmeden kala kaldým kimsesiz Vuruldum þafaðým da soldum fersiz nefessiz Hoþça kalý olmayan Sedasýz akþamlarda
Bitme zamanlar gibi kardan suya dönüþüp Yýldýzlar gölgesinde ay þavkýn da öpüþüp Dökülüp gözlerinde yüreðimde depreþip Hoþça kalý olmayan vedasýz akþamlarda
HAMÝT KARACA 32.09.2014 17:48
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamitkaraca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.