............................................................................................................................
Bu þiir , deðerli arkadaþým Ayþegül Aþkým KARAGÖZ’ ün ,
bu sabah saatlerinde vefat eden , sevgili ablasý Selma hanýmefendi ’ ye ithaftýr ...
............................................................................................................................
saçlarýna beyaz bir gül taktý Eylül meleði
gülümsedi sonra gözlerinin derinlerine
pýrýldayan ýþýk huzmelerýydi ellerini tutan
nur saflýðý bembeyaz bir gelinlikti giydiðin
artýk gülümsüyordun Eleni
acýlar silindi bedeninde
gözlerin ne güzeldi
bir cennet bahçesine bakar gibi
yeþilin cezbedici saflýðýnda
taze kokusu buram buram iðde bahçelerinin
gidiþin Eleni bir gelin gibi mutlu
ikindiydi sela’sý veriliyordu geçmiþ acýlarýn
sen yeniden doðmuþtun oysa
artýk gülümsüyordun Eleni
seni en çok sevenlerinle
bir can gibi
hep olduðu gibi
yaþayacaksýn yine yüreklerinde
ama sen bu gün cennete gidiyordun
uzun zamandýr belki de ilk kez
gerçekten mutluydun
gerçekten gülümsüyordun Eleni ...