Sana gülüm derim de, bülbül konar dalýna
Sen de eyüle deme, hazan vurur, yel vurur,
Baðban girer baðýna, talan düþer çalýna
Yaban deðer her güle, kýzan vurur el vurur.
Yad el derer goncaný, kem dil vurur her gelen,
Karda açan canan ol, bir ben derem Kardelen
Papatyasýn diyemem,tutam tutam yolunur,
Seviyor sevmiyorla kopartýrlar can seni
Bir vazoya koyarlar, mis kokarsýn solunur
Soldurmaya kýyamam, vallahi canan seni.
Buket çelenk tez solar,yere atar her gelen
Serde açan canan ol, bir ben saram Kardelen.
Sana Nilüfer desem, sulara tuz karýþýr,
Acý gölde yaþanmaz, yar olmazki kayalar,
Hangi çiçek sen gibi karlý suyla yarýþýr,
Göl dediðin çöl olur, çölü kumdan sayalar
Kar yaðmadýk çöllere,su serpemez her gelen,
Harda açan canan ol, bir ben yarem Kardelen.
Arý seni pek sever, lavantam dersem eðer
Sen farkýnda olmazsýn, kokun siner her yere
Petek petek bal olur,tadýn damaða deðer,
Menekþeye benzetmem, hercai kokar dere,
Miski amber diyerek,yüze sürer her gelen
Nurda açan canan ol, bir ben sürem Kardelen
Lapa lapa yaðarým, uyuduðun topraða,
Yorgan olur sararým, yastýðýndýr sol yaným
Güneþ olur aðarým, kar altýnda yapraða,
Koy baþýný sineme, solun uyusun caným.
Benden yaðsýn yaðmurun, tenlerine her gelen,
Yarda açan canan ol, bir ben verem Kardelen.
Baþka çiçek koklamam, nevruz çiðdem neyime
Lale zambak istemem, gelincikler haramým,
Yüce haktan diledim, sen düþesin payýma
Tüm çiçekler bir yana, sensin benim saraným
Göçer olsun gönlünden, bugüne dek her gelen,
Sýrda açan canan ol, bir ben erem Kardelen.
Kul Figani sözüne, küsmesin hiçbir çiçek,
Ben onu saklý sevdim, bir tek Allah’a ayan.
Her mecnunun Leyla’sý, aþk zehrini içecek,
Ben onu farklý sevdim,dayan yüreðim dayan
Imkansýz bir yoldayým,sebep sorar her gelen
Perde açan canan ol, bir ben girem Kardelen
KUL FÝGANÝ (Erdem GÜMÜÞ)
06.09.2014 ÖZBEKISTAN/Samarkand
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.