YALNIZLIK

Buruk bir acýdýr içimde büyüyen
Nereye el uzatsam boþ kalýr avuçlarým
Gökyüzünü sarmýþ kapkara bulutlar
Sisli hayaller dolmuþ odama
Ey yalnýzlýk odam seni bekliyor
Yüreðimde tatlý sýzýyý ateþleyen kadýn
Düþman býrakma beni sabahýn aydýnlýðýna
Alev tutmuþ yalnýzlýðým aðlýyor
Ey kalbime ansýzýn düþen kadýn
Kör karanlýkta umutla bekledinmi hiç
Göðüs kafesin dar geldimi yüreðine
Sen renkli ýþýklar altýnda vals ederken
Bu yürek seni bekledi mavi düþlerde
Uykusuzluktan göz kapaklarýn aðýrlaþýp
Uzandýðýn yerde öylece uyudunmu
Üþüyorum bu þehirde yorgunum
Sensiz umutlarýmý soðuk kaplýyor
Güneþ açmýyor
Sen gelmezsen bu oda soðuk
Düþlerim tebessümlerini arýyor
Ýçimde ki alevler tenimi yakýyor
Seni bekliyorum
Ýstanbulun yedi tepesinin birinde
Seni soruyorum yalnýzlýklar zindanýna
Uüradýðým çay bahçelerine
Sahillere,kýyýyý tokatlayan azgýn dalgalara
Sensizlik cehenneminde
Öyle yorgun ki yüreðim
Þakaklarýmda dökülür hasretine
Yürü be yalnýzlýk git
Düþlerime dokunmadan git
Gözyaþlarýn armaðan olsun gittiðin yollara
Kör kuyulara gir ve hiç çýkma
Düþ gör rüya gör
Yeter ki beni anla yalnýzlýk
Szgn
Sosyal Medyada Paylaşın: