çapraz (s)ayıklamalar
sözcüklere durup dinlenmek yok
yokluðun ve yoksunluðun ezber edildiði gurbet akþamlarýnda
oysa yorgunum ben
yetiþemiyorum içimde boy veren sözcüklere
anlatmak ,acýtýyordu çoðu zaman
kalemim bir intiharýn eþiðinde
uçurum peþlerinde
kurþuna dizilmeliydi anlatacaklarým
kaleme dizildi ansýzýn
mananýn ruhumu kavurduðu anda baþladý
her þey
yazamadým ,sustum
susamadým ,yazdým
sen
usta bir seyyah gibi
gelip geçtin hayatýmdan
ceplerime sýðdýramadýðým
yýldýzlara aldýrmadan
ben bölündüm yaþamýn tam ortasýndan
-ateþin koynuna gönüllü giren bir aþkýn itirafýdýr bu-
tüm sýfatlarýný adýnla silmiþ bir kalbin hicretidir ötelere
sükutumu göz çukurlarýmda biriken yaþlarýmla vurdular
çocuk düþler savruldu gecenin aymazlýðýna
yaþamdan ürkmüþ ölüler yatýyor zamanýn yastýðýnda
geliþine kurduðum yüreðimde
sesini yitiriyor tik taklarým
aþk,akça bulutlara týrmanýyor aðýr aksak
sevmeyi bilmeyene sevmeler yetmezmiþ meðer
rast kalkmýþ makamýndan rastýk çekiyor hüznüme
kendimi ihbar ediyorum sana
sensizliðimi sollayan çýðlýklarýmla vurdum ben deniz kuþlarýný
bir gök dolusu yýldýz gibi döküldü martýlar ayak uçlarýma
aðlamadý gökyüzü kendi kayýplarýna
kara bir örtü çekiyor þimdi beyazýný kirletmiþ bulutlar
þehrin rüzgarlý tepelerinden yere
korkmuyorum artýk
kalemi elinde ,ölü bulunmuþ bir þair olmaktan
bilsem bu kaçýncý ölümüm
kaç kez kaybettim seni kaç kez buldum
kaç kez kendime geçirdim bilenmiþ týrnaklarýmý
kaç kez tutukladým sende kendimi
kaç kez firar ettim kendimden sana
senden kendime
can kenarý kaç yolcuðun biletini kestim
vagonlar yaktým istasyonlarda
gidiþini yok kýlmak için
trenler çýkardým rayýndan
sen bende ölmeyesin diye
kaç kez sývazladým yaralarýmýn sýrtýný
korkmuyorum artýk
kalemi elinde ,ölü bulunmuþ bir þair olmaktan
provalarý bitti eylemlerimin
gidiyorum
yataðýna küsen þaþkýn bir ýrmak gibi
heyelanda daðýlan uysal bir toprak gibi
dalýndan savrulan solgun bir yaprak gibi
gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.