Katranlı Aşk
Elini sürdüðün yerde þakayýklar biterdi;
Kuþ gibi hafif hissettirirdi kendimi bana.
Yokuþ aþaðý yuvarlanmak gibi bir histi; seni sevmek.
Büyüsüne kapýlmaktan kendimi alamazdým, uçarý acýlarýnýn
Bir kahraman arardým masallarýnda, ama nafile.
Zamaný ve mekâný yoktu sanki seni sevmenin
Dünden gelen kördüðümü çözmek hep yarýna kalýrdý.
Dayanabileceðimden fazla acýlar sunardýn bana
Fikir sancýlarýndan yana talihim hep açýk kalacaktý
Aþkýn en katranlý hali yaþanýrdý aramýzda
Her halini hep birlikte yaþadýk aþk denen ýzdýrabýn
Katmer katmer gül gibiydi kalp sýzýlarýmýzýn hali
Acý çekerken boþ gözlerle bakardýn çöllerime
Bir damla yaðmura hasret kalýrdým gözlerinden dökülecek
Þimdi deðilse ne iþe yarayacaktý ki merhamet dediðin
Hoyratlýk denen o ucube yaratýk belirirdi ufkumuzda
Haddimizi bildirir, keskin kýlýcýyla yolumuza dikilirdi
“Kes týraþý” diye haykýrýrdý içerlek kahkahasýyla
Yarýnýný yarým býrakýrdý yarý aydýnlýk karanlýk
Her köþe baþýnda hortlaklar vardý, günahlarý kollayan
Geciken þefkat de þefkatten sayýlmazdý hani
Çayýrkuþlarý gýpta ederdi tumturaklý muhabbetimize
Coþkulu bir kahýr konuk olurdu uygunsuz kýþlarýmýza
Atlatýrýz sanýrdýk, dayanamaz sýrra kadem basardýk
Her hüznün tadýný çýkarýrdýk, kýyasýya yanarcasýna
Sitem de sayýlmazdý acýya çalan kýrçýllý sözlerimiz
Karanlýkta el yordamýyla yönünü arardý, kanayan hýrslar
Masum bir macun hakkýndan gelecekken tüm kederlerin
Dünün güpegündüz aydýnlýðýný idrak edemeden daha
Yarýnýn olanca karanlýðý çullanýrdý, çuvaldýzýyla heybemize
Dörtnala kaçacakken dörtnala koþardýk ýzdýrabýn kucaðýna
Bir sýcaklýk arardýk iskambil kaðýtlarýndaki zatý alilerinden
Fallarýmýzý fýrlatýrdýk kaderden bozma zalim yaylardan
En sonunda vardýðýmýzý sandýðýmýz varlýðýmýzdan da olduk
Hesaplar tutsun diye kurduðumuz turþular da ekþitirdi çehremizi
Ahmet TUNCER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.