uykusuz geçen her gecenin sabahýnda
canlanýr gözümde anýlarým
yaþananlar geçer gözlerimin önünden
dolar gözlerim aðlarým
akan gözyaþlarýmdan kapanýr göz kapaklarým
gidiþinle deðiþti mevsimler bile
eski canlýlýðý yok flu oldu tüm renkler
soldu bahçemde ki çiçekler
biliyorum gelmeyecek artýk kelebekler
ne zaman sevsem birini
versem yüreðimi anlamaz sevdiðimi
solmuþ bir gül yapraðý gibi
sararmýþ sayfalar arasýnda bulacaksýn beni
iþte o zaman vakit çok geç olacak
kapattýðýn kapý yüzüne açýlmayacak
benden sana kalan sadece gözyaþlarým olacak
aradýðýn mutluluk belki de hiç olmayacak
ah bir anlasaydýn beni
sensiz bir hiç olduðumu
lalezarda yalnýzlýðýmý
ýslanýrdý yanaklarýn her güldüðünde
bu nasýl bir sevgi hiç anlamadým
gülerken vurdun hiç acýmadýn
kazýdým ismini yüreðime sen anlamadýn
dilim lal oldu kendimi anlatamadým
sök yüreðinde ki mühürü at bir kenara
atma sakýn sevdamý yabana
gözyaþlarýný sakla gösterme bana
yine en zayýf yerimden vurma beni
her veda sonrasý acýr içim
boþalýr gözlerimden yaþlar sicim sicim ...
Refik
22.07.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.