Canım sıkıldı bugün...
Caným sýkýldý bugün…
Tozlanmýþ takvim yapraklarýný eþeledim
Kýpkýrmýzý bir gözyaþý damlasý duruyordu
Acýsý hâla tazeliðini koruyan yapraðýn üzerinde
Babaannemi kaybetmiþtim o gün
Güneþ dondurmuþtu tenimi
Rüzgarlarda ruhum savrulurken boþluða
Ýlk kez istemeden aðlamýþtým
Ýçimde volkanlar patlýyorken gözpýnarlarým alev almýþtý
Ruhum ilk kez o kadar aðýr yanmýþtý…
Bir baþka takvim yapraðýnýn tam göbeðine iliþti gözlerim
Okyanuslarý resmetmiþim minnacýk gözbebeklerine
Tarihe not düþmüþüm “ilk göz aðrým” diyerek
Bal lokmasý kýzýmý kucaðýma aldýðýmda
Bir baþka takvim yapraðýna býyýk resmi yapmýþým
“Herif” diye çaðýrdýðým oðlumun dünyaya geliþinde
Daha eskilere gittim daðýnýk takvim yapraklarý içinde
Kâh bir hüzün damlamýþ sarý yapraðýna mazimin
Kâh belli belirsiz bir boþvermiþliðin sonsuzluðu
Boðuk bir nefes alýþýn ýstýrabýna düçar olmuþtu kimsesizliðim
Bazý günlerin güneþli karanlýklarýnda yorulmuþum
Bazý mutluluklarý resmetmiþim yaðan yaðmur altýnda
Kar taneleriyle resimler çizmiþim hayalimdeki varlýk için
Ellerim bomboþ kalmýþ bilememiþim
Mutluluk denilen duyguyu demek tanýmamýþým
Uçurtmalar uçurmuþum masmavi gökyüzüne salarak
Düþmüþüm-kalkmýþým arkadaþlarýmla oynarken
Elim ayaðým yaralanmýþ, gözyaþlarý dökmüþüm çocukça
Tozlu takvim yapraklarý bana bakarken uzak zamanlardan
Yüreðim burkuluyor; hissediyorum
Hüzün kokan birkaç damlanýn
Yanaklarýmdan süzülüp düþmesini bekliyor takvim yapraklarý
Her þeye raðmen yarýnlar için yine de
Henüz kopmamýþ takvim yapraklarýna
Mutluluk rüyalarýmý serpiþtiriyorum…
Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.