Gönül yoldur gelip geçenlerin ayaklarýnda ezilen.. Ne durumda olacaðý tamamen yolcularýn insafýna kalmýþtýr.
Gönül yolu eskimiyor her ne kadar senfonik bazý yürüyüþler arada hýrpalasa da yine eski halini koruyor biraz yýkýk biraz kasis her yerinde ama; hem gidene, hem gelene kapýlarý açýk her caný yandýðýnda her tozlandýðýnda üstü baþý bulutlar acýyýp haline yaðmur olup yaðýyorlar yýkansýn diye üstüne hoþ geldin diyecek dudaklarý yalnýzlýk ateþiyle kurumuþ sadece tebessüm edip duruyor her ezen ayaða kal demiyor gidene.
Ayaklar yürüyor üzerinde baþýnýn üstünde esen kavak yellerinden yere damlayan hazan yapraklarýna bata çýka hýrpalansa da gözyaþlarý yaðmur sularýnda kayboluyor.....
Baþladýðý yer belli deðil gönül denmiþ adýna daha doðduðunda önüne serilen gelecek bazen karanlýk bazen neon lambalarýyla aydýnlatýlmýþ ameliyat masasý elinde neþter tutan hep seviyorum diyenler kesip, biçip dikiyorlar sanki bir dejavu yaþanýyor hayat sahnesinde üstünden geçen ayaklarýn haddi hesabý yok hep mi hüsran olur filmlerin sonlarý en çok da dost sandýðý ince topuklar deliyor içini kasisleri hep bu yüzden bu yüzden delik deþik baðrý bu yüzden baþka yollarla birleþme çabasý..
Yalnýzlýðýn örümcek aðlarý sarmýþ etrafýný yarasalar yuva yapmýþ görmeyen gözlerine ne çok parlardý eskiden güneþe gerek kalmadan ha bir eksik ha bir fazla diyor dönüyor sýrtýný daðlara tekrar tekrar vurun tekrar, tekrar çiðneyin diyor ayaklar altýnda adý gönül nasýl olsa dayanýyor tüm fýrtýnalara...
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.