Gökyüzü yorgun ...
Bulutlarýn gözü kan çanaðý ,
Sema ilk yobazýn küfrünün ardýndaki rahatlýðý gibi ...
Dün ki öfkesi babama benzer.
Kýrdýðým her vazo yüzünden yediðim tokat
Yerin yüzüne çarpan yýldýrýmlara aksetmiþ...
Ve bulutlar gittiði her yalnýzlýkta
Genzimi yakan ,
Kalplerimizden daha kara bir tren .
Mutluluk ise hepsinin ardýndan doðan
Kýzýl bir güneþ ,
Tatlý bir tebessüm,
Aþýk bir sen
Ve ben bugünün ardýndan çamur birikmiþ asfalt kýrýðý..
Küfrü hak eder biçimde aciz
Acizden öte sensiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.