böyle deðildim ben bir zamanlar!... dizlerimin soyulduðu düþüþler gam gelmezdi hiç.. kalkardým hep yine yeniden tekrar tekrar, gözükaraydým da , bilsem ki kan revan olacak bedenim hiç düþünmez atýlýr giderdim... böyle üþengeç ve nazenin olmamýþtým hiç bu kadar... lamelife lom dense sýçrardý kan beynime, þimdi bir derin uykudur ki sindi benliðime... kafama vur elimden ekmeðimi al desem, o kadar olur yani....
kendimi hiç köhnemiþ hissetmemiþtim bu zamana dek, ha yýkýldý ha yýkýlacak gibisinden... deðiþmeyen deðiþimlere frenk mi kalýrdým ben hey gidinin bir zamanlarý... koca koca çýnarlarý deviren devran, sana kýyak mý geçecekti hey deli! yine de þükür her halimize düzelir be gönlüm, hadi; þenlik katalým gönlümüze....
Sosyal Medyada Paylaşın:
ifademsin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.