Yalpalýyordu çocuk yalýn ayakalrý ile ýslak kaldýrýmlarda saçlarý darmadaðýn gözleri düþmüþ önüne on oniki yaþlarýnda belki ama koca bir hayat omuzlarýna çökmüþ dizlerinden belli elleri nasýrlaþmýþ yüzü on oniki elleri ellisini geçmiþ çok çekmiþ adýlarýndan belli ayakkabýlarý yýrtýk ve oldukça eski zaman mý desem seni kahreden çocuk yok baþka bir þey vardý kirpiklerinde sakladýðý durdu derin bir nefes aldý nasýrlý elleri ile kirli saçlarýný toparladý uzakta bir çöp varili vardý baktý baktý baktý sonra yöneldi çöp variline etrafýna bakýndý kimsecikleri yok karýþtýrmaya baþladý varil sonra bir kaç kuru yarý küflü yarý saðlam ekmek dilimleri buldu gözleri parladý bir an akþamýn ala karanlýðý çökerken uzaklaþtý çöp varilinden ve þehrin dar sokaklarýnda kayboldu gözden
Gezgin_Sair mayýs onbir ikibinondört Avanos
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gezgin_Sair_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.