Yaðmur yaðýyor yaðsýn, her canlý muhtaç suya, Yüreðimde ki yangýn, sen gelmeden söner mi? Bu gece müziðiyle, daldým senle uykuya; --Her hücremde sen varsýn, baþka koku siner mi? --Yýllarýn hasreti var, beþ dakka da diner mi?
Þu eski resimlere, bakýp bakýp dalarým, Kiminin üzerini, gözyaþýmla sularým, Herkes göbek havasý, ben hasretlik çalarým; --Her hücremde sen varsýn, baþka koku siner mi? --Yýllarýn hasreti var, beþ dakka da diner mi?
Taþ attým kara göle, battý, kaydýramadým, Yürek denen organa, kendim saydýramadým, Gözlerimi bakmaktan, geri caydýramadým; --Her hücremde sen varsýn, baþka koku siner mi? --Yýllarýn hasreti var, beþ dakka da diner mi?
Yaðmur yaðar sel olur, dereler coþar gider, Yaþýyorsak ümit var, daðlarý aþar gider, Uslanmaz deli gönül, peþinden koþar gider; --Her hücremde sen varsýn, baþka koku siner mi? --Yýllarýn hasreti var, beþ dakka da diner mi?
Verip de tutmuyorsan, sözün bir deðeri yok, Bakýp ta görmüyorsan, gözün bir deðeri yok, Yanýp ta kül olduysan, közün bir deðeri yok; --Her hücremde sen varsýn, baþka koku siner mi? --Yýllarýn hasreti var, beþ dakka da diner mi?
10.05.2014 Avni Temiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.