gelmediðin an çoðalýyorsun içimde.. neler hissettiðimi bilemezsin gelmediðin an vuruluyorum içimden o kan sývýsý o damar týkanýklýðý o naif sarhoþluðun verdiði acýyla birlikte yok olmaya yüz tutmuþ kalbim ve kendini seni düþünmeye adamýþ beynim
yorgunluðun bendeki ümidi bu vebanýn üstünde cirit atan bedenim tükenmiþliðini belli etmeyen kalbim umutlarýn bitti anda umut olan bir telefon sesi sonrasýnda yýkýlan parcalarý toplatmak için kendini yenilemeye çalýþan vücut sonuç.. mutlu olmak için elimden geleni yapmamýþým mutluyken mutluluklar aramýþým Beyin madem bu kadar iyi çalýþýyormuþ bende Neden mutlu olduðumunun farkýna varmamýþým
Zannettim ki ölüm gibi ebedi Düþünmüþtüm ki gönlümden kopan bu çýð hep benim olacaktý farkettim ki bir hiç zannettim.. düþündüm.. farkettim.. ama anlamadýðým birþeyi hala çözemedim
zannettim ki birgün hayatýmdan çýkýp gidecekti düþünmüþtüm ki aþk hevesten baþka biþey deðildi
Farkettim ki bunlar gerçek olmayan þeyler Sonra anladým ki hayat onunlayken güzel bi baktým yok oldu benden kendime baktým mutuluk kaçýp gitmiþ elden