rastgele şiir

hani sen açýyorsun ya yüreðinin kafesini
bilmiyorsun þimdi göðe kaç güvercin uçurduðunu
ama herkes bilirdi gözüm!
mavi göðün kanatlarýndaydý
pepuk kuþunun özgürlüðü
ve uyurken periyodik acýlarýmýz
düzensiz inerdi yeryüzüne
farz-ý misal dev çukurdu da ayaklarýmýzýn altý
karambole yuvarlanýyordu herkes
tut ki birbirimize dokunamadan
bir yere teðet çakýlma korkusu sarýyordu her yanýný
tut ki düþün düþünün içine ettiði yerde
hatýrý sayýlýr voltalarla
el altýndan boyuna suluyorlardý zulaný





iyisi mi
masallarda uyumaktý kýnalý kuzum!
muhtemelen doðaya kollarýmýzý uzatýnca da
kucaklayacak yiðit çýkmayacaktý karþýmýza
saçlarýmýzdan parmaklarýný sabýrla geçirecek
avuçlarýmýzýn içini adam gibi terletecek
tut ki bütün eller mühürlüydü
tut ki kabahati büyük ve özürlüydü
çocuðun gözlerinin içinde
görürdün yitirdiði gülüþü





geriye bize ancak otuz sekizden kalma kolektif acýlar
göz yataðýný sel altýnda býrakan dalgalar
-f tipi- mastar eklerini
hangi uzun havayla çekeceði kaygýsýný duyacak
aðýtlar kalýrdý
"dünya görünmez düþmanlarla doluymuþçasýna
kum torbasýný yumruklamakla" geçirirdi ömrünü
göðsümüzü döverdi akreple yelkovan
üstelik ’geçti mi artýk?’ diye soran yavrunun
masum sesiyle inlerken þu duvarlar
geçmezdi yine hiçbir þey gözüm!





siyahýn güdülen tohumlarýný
kefensiz içine gömmeyi gelenek sayan analar
nasýl da hüzünlerini budardý o dumanlý mevsimde bilmezsin
kirpiklerinden tel tel okunurdu sertifikalý yaþlarý
sen gene geçti bil þehir mezarlýklarýnýn
kemik baþýna düþen acýyý sendeleyerek taþýdýðýný
herkese eþit daðýtýlmayan vicdan genleri
barýþ ve savaþ arasýnda sýkýþýp
sindirim bozukluðu yaþardý o dönem
havaya sýkýlan her b-ölü-cü kurþun
kürek kemiðimizin sol tarafýný delip
omuz omuza gelmenin önüne geçmek için
bütün köprüleri yýkardý baþýmýza
geliþigüzel kundaklanýrdý hayallerimiz
mutluluða ayrýlmýþ güler yüzlü
bir kara parçamýzý dahi bulamazdýn haritada
kollarýmýzýn arasýna sýðmayan devran
gözümüzde küçülürdü sonra
küçülürdü insanlar...





peþine annem avuçlarýný göðe açýp
’hýzýr yardýmcýmýz olsun’ derdi ama sesimizi duyan olmazdý
tanrý baþka bir gezegeni kollamakla meþgulken unuturdu bizi sürekli
mayýnla döþenmiþ saatler kuþkuyla bakarken birbirine
üstümüzdeki sayýsýz çýðlýkla yakalanýrdýk bir þafak vakti
þimdiki zaman kipleri mesafeli duran geniþ zamanlý bir düþünceyle karþýlaþýnca
tedirgin olurdu hemen ...olsun!
yine de gülümseyecek kadar açýlýrdý sanki
dudaðýn uçurumda kalan öteki yarýsý
ama alçýlý yüzlerin çok az pay çýkarýlmýþ tebessümlerini
ortadan ikiye bölüp sýnýrlardan uzaklaþtýrýnca
’kendine çok iyi bak!’ ünlemiyle sarsýlan
ve etrafýna endiþeli bakan ifadelerin oyununa gelip
her seferinde çuvallayarak býrakýrdýk birbirimizi
yani mutluluðumuz deðil de
hüznümüz bulaþýcý sayýlýrdý bre!





hacmini taþýran ve son derece metanetli görünmeye çalýþan
buna raðmen mutlu sonu kendine çok gören takým hikâyeleriyle gelip
küflü duvardan malzeme kaçýran birkaç densiz tuðlanýn boþalan içlerini doldururduk
burasý da beþ yýldýzlý iþkence merkeziydi
milletin gittiði güzellik salonlarý olurdu paraya para demedikleri
bizim de bedava eðitim gördüðümüz
þiddet içerikli metodlarýmýz vardý hoþ geldin lâ kapitalizm!
o süre zarfýnda kendi varlýðýmýzý unutana dek tutulurduk
dýþarýyla temasta olmak, acýlar kahvesinde iki demli çay içmeye benzerdi bazen
bazen de karþý cephelerle kurulan kontrollü yakýnlaþmamýzdan ötürü
iyi hal indiriminden faydalanýp hafif sýyýrýklarla baþka acýlara þartlý tahliye edilirdik
üstüne de kaza namazýný kýldýrmayý unutmazdý namussuzlar
yani kibar bir dille gerilimi yüksek tutulan
’kapýmýz size her zaman açýk yine bekleriz’
toplu grup seanslarýndan çýkmaydýk






ne yaparsak yapalým gözüm!
hayal kuran gizli odalara bile
sýzardý terör estiren potansiyel katiller
sistemli þekilde kalite kontrolden geçirilip
yontulurdu beyinleri insanlarýn
dev aynasýnda kendine sýrýtýp
bayýlýrdý replik kapmaya
aksiyonu yüksek senaryolarda







hani beni yanlýþ anlama ama
yanlýþ pozisyonda yakalanan ve üst tabakadan gelen
tek komutlu gölgelerin geçit töreni olurdu ya
hani zincirli tasmayla havlamalarýn muaf tutulduðu av köpekleri
hani desem ki dudaklarým üç kaldýrým boþluðuydu
üst geçidi tadilat çalýþmalarýndan ötürü trafiðe kapalýydý
ne yazýk ki burdan bakýnca cibilliyeti seçilmiyor
alt geçitte yan yana duran üç nokta sessizliðim vardý
bkz...
vurgularý tek hücreli amiplerin yuvasýydý
burda baþka bir noktaya hacet yok terbiyeni takýn sendromu var yalnýz






kimseyi üzmek istemem lâkin
dizlerine vurup -aðla gözlerim aðla!-
vagonlarla üzerinden kimliði belirsiz
göz yaþartýcý travma geçtiyse
baðýþla beni gözüm baðýþla!




yani sen açýyorsun ya yüreðinin yanýk sesini
bilmiyorsun þimdi
yasa dýþý kaç prematüre düþün doðduðunu





mer@lgül...



Sosyal Medyada Paylaşın: