BEKLEDİM SENİ BİR KUŞ İLE

Ýkindi vakti,
Bir acýnýn kahramanýydýk;
Ben,sen bir amca ve susuz kuþ.
Yanýmda bir amca.
"Evlat" dedi,
"Gel otur
Kimi bekliyorsan gelir birazdan "
Týpký dedem gibi.
Sakallarýn ardýna gizlense de yanaklarýndaki kýrýþýklar,
Dudaklarýný esir almýþ yýpratan yýllar.
Kýrýþ kýrýþ dudaklardan süzülen kelamlar,
Pili bitmek üzere olan bir oyuncak kadar aðýr ve ahenkli.
"Gelir " dedi ya,
Bir umutla bekledim seni o bankta,
Amcanýn yanýnda,
Heyecan fýrtýnasýnda yerden yere sürüklenen buðday yüreðimle.
"Gelir" dedi ya o amca;
Bilsen nasýl bekledim seni.
Bilseydin gelirdin.
Avuçlarýma býrakýrdýn laleleri,
Sarýlýrdýn.
Ve birden kokunu mahremimde ziyan ederdin.
Zerren düþerdi zerreme.
Gelseydin

Gelseydin,
O amca seni torununa benzetirdi.
Dudaklarýn varýrdý amcanýn karanfil kokan eline.
Gülüþün varýnca amcanýn kulaklarýna,
Duasýnda senide korurdu þer’den.
Herkesin beklediði geldi sýrayla;
Alnýnýn secdeye varmasýný bekleyen amcaya bir ezan sesi,
Duasý kabul olan bir hastanýn kalbine bir þifa,
Yeni doðan bebek kadar masum kýzýn sevdiðinden beklediði telefon.
Bir baþýma kalýp o bankta;
Bekledim seni,
Bir özlemle bin umutla.
Sen gelmedin.
Ben bekledikçe seni,
Sende gelmedin.
Beklemeseydim seni;
Gelir miydin ?

Meydanýn ortasýnda küçücük bir havuz;
Kuþlar desen cývýl cývýl etrafýnda.
Fotoðraf çektirmeye merakta tonlarca sahte insan.
Lakin sevidðim
Bir kuþ vardý ki ;
Oda bekliyordu seni,
Benim beklediðim gibi.
Belki de günler önce su verdiðin,
Ellerinin bereketini sunduðun bir kuþtu zannýmca.
Ne yaptýysam da içmedi,
Ne suyumdan ne havuzdan.
Seni bekledi "ben" gibi,
Güneþe meydan okurcasýna,
Eriyip gidiyordu gözlerindeki fer.
Akmasada gözünden yaþlar;
Tüyleri darmadaðýn.
Sen yoksun ya;
Gelmiyorsun ya,
Ne su içer o kuþ,
Nede beklemekten usanýr.
Ey benim hüzün kokan sevdiðim !
Benim için gelmesen de,
Bereketinle hayat verdiðin kuþ için gel.
Öldürme kahrýndan minik yüreði
Seni bekleyen bir "bana" deðil de,
Kahrýný taþýyan bir kuþa gel.
Gelmesende bana beklerim seni
Öyle içten,sessiz sedasýz.
Gelmeyiþini affederim de,
Kahrýný taþýyan o kuþ ölmesin.


Bir veda vakti
Artýk acýnýn tek kahramaný ben.
Yol alýnca þehrinden akþam üstü,
Bir hoþçakal bekledim senden.
Otobusün icinde ben,
Otobüs camýnda donuk bakýþlarým.
Hani bir ihtimal gelirsin de,
"Dur gitme" dersin ya.
Neyse sevdiðim,
Otobüs yol almaya baþladý;
Bir hoþçakal demeye bile gelmedin.
Bir anlamý yok gelmenin,
Feryat figan baðýrsan da artýk;
Çýkýþýmý vermiþim o þehirden.
Çýðlýðýný duyamam...
Neyse yüreði manolya kokan sevdiðim;
Þehrini terkettim,
Hoþçakal.

Sosyal Medyada Paylaşın: