Sevda düþünce gönül mabedine, Ýnsaný, ter basar ki heyecandan, Sevilen düþünüldükçe zihinde, Hapis olup kaçýlmaz ki zamandan .
Yediðini, içtiðini bilmezsin, Anca beyhude beyhude gezersin. Aþkýn, aþk þarabý olur içersin . Hediyedir çevrilmez ki saygýdan .
Ýnsana güç verir güzel duygusu, Rüzgar bile sanki müzik kutusu. Var ki birde o kaybetme korkusu. Can da candýr geçilir mi ki ondan ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat F. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.