Hüzün diyarýndan bir bahçedir gözlerinin büyüsü
Bulut gibi çöktü aniden yalnýzlýklar üzerime
Lugatýmda sen dolu bir aþk esintisi vardý bilemedin
Karanlýk düþlerim doðmayacak güneþini bekliyor
Buzlara bürünmüþ bir sensizim, maðlup geldim aþka
Arayýp bulamam istesem de hayal ettiðin b/aþka
Bunca zaman masal dinlemiþim senden
Öyle güzeldi ki her þey sonsuzum sandým seni
Ayakta uyutulduðumu hiç farkedemedim
Yalýn ayak çýkmýþtým yola ne zararý olur dedim
Güzel geldi asfaltýn sýcaklýðýnda yürümek
Ayaðýma batan kara dikenleri hesap edemedim
Meðer kýrmýzý halýlar serilmiþ yüreðime
Bir can acýsý içten duyulmazmýþ gitmeden
Talan olmak gerekiyormuþ önce sevmeden
Toz duman etmek yüreðinin bütün damarlarýný,
Korkarým daha acýsý olacak þiddetinin
Felaketler karþýlayacak gidiþini, ayrýlýklarýný
Hayâl, yelpazesini gösterdi bir düþle andýðým
Ferahladý içim, sandým ki hiç bitmeyecek
Geliþin hayatýmdan ebedi gitmeyecek
Olur ya her güzelliðin bir sonu vardýr
Bir düþ muamma gösterdi mi kalbe
Sanmam artýk o benimdir, hiç yitmeyecek
Gözlerini bir baþkasýna armaðan ettiðinde
Firar eden umut hazinelerim deðerini yitirdi
Yaðmurlar ansýzýn yüreðimi delik deþik etti
Kim inanýrdý benden baþka sýðýnaðýn olacaðýna
Ben öyle bir inanmýþtým ki benim olacaðýna
Geçmiþim ve geleceðim ellerimden kayýp gitti
Gittiðim yol yol deðil, vardýðým sen sen deðilmiþsin
Hazan rüzgarlarý gelip geçmiþ sinemin köþesinden
Yazgým yanýlgým olmuþ hýrçýn geçen zamanlarýmda
Bahtýmda gülmek deðil aðlamak varmýþ günler boyu
Kalan parçalarýn her bir zerremi yakýp kavururken
Benim yalnýzlýðým her gece, her saat baþý kopkoyu
Lisaný yok dilimin, içimden geçenlerin anlamý bende
Tutsak bir söyleniþ yalýn bir sesleniþ var kalbimde
Odamýn duvarlarý senin kokunla dolmuþtu oysa
Þehrimde sana ait her þey vardý þimdi bomboþ kaldý
Haylaz bir sevdalý oldum yokluðunun karanlýðýnda
Güllerle boyanmýþ gözlerini gittiðin yollar aldý
Can alýcý bakýþlarýna mest olmuþtum her baktýðýnda
Büyülenmiþtim alfabesini yitirdiðim gülüþlerinde
Aþk dedikleri þeyin gölgesinde yakalamýþtým seni
Her uzaklaþtýðýnda onu da kaybeder oldum
Teselli etmek istedim kendimi seni bulacaðýma
Gün geçip umutlar tükenince kendimi ümitsizlikte buldum
Bu tutsaklýk periþan etmekte kaybolmayan acýlarýmý
Nefes almam güçleþir düþlerim yakar baðrýmý
Yolu yok sonu yok, var olan sadece hasretliðim
Göç etsem gelecekteki yarýnlarýma, bir sen daha yok
Sen ki yüreðim yerinden çýkana kadar imkansýzýmsýn
Resmin bile yok elimde hâyallerimdeki yürek sýzýmsýn
Aþk ihanete uðradý vazgeçilmiþ sözlerimizden
Yarým býrakýlmýþ bir sevda türküsü bestesiz kaldý
Hayatýn baharý dedikleri zaman bizi ne vakit bulur
Ya o kadar zamanýmýz yoksa açaçak çiçeklere
Kuyu köþe tenhalarda bulunur mu yitirdiklerimiz
Ben seni kaybettiðimde deðil, seslendiðimde bulmak istiyorum...
Tuðba Bal