Vesile-i aþkýndýr beni bir ayyaþ eden Gece gündüz durmadan içiyorum þu ara Ruhum küstü tenime can çekiþiyor beden Kendi kendime kefen biçiyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Yar diyerek yýllarca yüreðime bastýðým Gittiðin gün kahredip umutlarý astýðým Yokluðun da her gece sýrýlsýklam yastýðým Gözyaþý diyarýna göçüyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Ah bu yürek yangýný kaç seneme mal oldu Selvi gibi hayaller þimdi kuru dal oldu Velevki onca kahýr önüm sýra yol oldu Feleðin çemberinden geçiyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Evvel sabýr taþýydým gürzlendim çatlýyorum Barut gibiyim sanki dokunsan patlýyorum Nerde bir bela varsa üstüne atlýyorum Baþýma olmaz iþler açýyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Ayrýlýk bir insaný aldýðý zaman ele Rezil-rüsva ederek düþürür dilden dile Deðil dosttan, düþmandan kendi gölgemden bile Ýçten içe ar edip kaçýyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Velhasýl ey sevgili bu sana son uyarým Baþka kelam etmekten inan hicap duyarým Ya sana kavuþurum ya canýma kýyarým Kendime bir çýkar yol seçiyorum þu ara Gel de Allah aþkýna sevinsin bu fukara
Mutlu Aydurmuþ Sosyal Medyada Paylaşın:
aydurmus1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.