MERHAMET ÇINARI BABAMA BİRKAÇ EKSİK SÖZ
Sana asýlý olan kalbim gibi, duvara asýlý olan saatte de
Yelkovan akrebi kovalýyorken
Eþya da kendini suküta boyarken
Mürekkebe sarýlmýþ olan kalemim
Kelimeleri utandýrýrken
Harfler seni anlatamamanýn endiþesini yaþýyorken
Bu esnada yardýma koþan yüreðim, bendeki sevigini duruyorken
Titrek sözlerdeki alfabemin adýsýn bugün, baba
Emeðinin kokusunu taþýyan yýllarýn varken
Gönlünün denizindeki engin affýna seslenerek
Kelimelerime yaþatmaya çalýþýyorum bir nebze seni
Hatrýma ulaþýyor ve dokunuyorken sen
Yüreðimdeki acý yutkunuþ gözyaþlarýma karýþýyor
Adýn geçince düþüncelerimin sesleniþinde
Sana hayýrlý bir evlat olamamanýn hüznü birikiyor hislerimde
Deðersizleþiyor o vakte kadar bütün deðer bildiklerim
Ömrümün sermayesi içi boþ ceviz gibi düþüyor önüme
Cesaretsizleþiyorken sana olan sonsuz saygým
Hayran hayran sana bakan gözlerimi yere indirtiyor
Yüzündeki çizgilerde çocukluðumu aramaya çalýþýyorum bu defa
Yorgunlaþan çizgilerde buluyorum kendimi
Müsebibi olarak üzülüyor ve hayýflanýyorum sonra da
Þu yaþýma ulaþtýrýncaya kadar toðraða deðmiþ gibi
Nasýrlaþan ellerinde buluyorum kendimi
Yine hicap duyuyor ve darýlýyorum kendime
Bahçývan misali özenle yetiþtirdiðin
Üzerine merhamet yaðmurlarýný indirdiðin
Sabrýn menbasýyla suladýðýn ,bir bahçen vardý senin
Belkide daha baharý getiremedi yetiþtirdiðin bu çiçeklerin
Meyvelerini salkým salkým sunmadý, dökemedi avuçlarýnýn içine
Belkide hep dikeni battý eline
Rengini bulamadý ham kaldý ,olgunlaþamadý
Filizlenip yüreðinde açmadý
Güzel kokusunun dolduramadý en derinine
Ama yetiþtirilenler, yetiþtirene benzermiþ
Bi ümit sana benzerim diye bekleþiyor kalbim
Mesafeler uzaklaþtýkça üzerimize titriyor sevigin
Senin gölgenle yürüyor , gölgenle konuþuyor ve dertleþiyorum
Senin þefkatini taþýyan bulutlar koruyor beni güneþten
Var olan ,varlýðýný ayýrmýyor yanýmdan bu yüzden
Ýlk adýmlarýmý senin yönüne atmýþtým muhtemelen
Ýstiyorum ki , her adýmým sana olsun
Uzaklaþmasýn bir yol gibi senden
Nankörleþmesin , küsüp arkasýný dönmesin
Ve ayrýlmasýn gölgenden
Hislerime karýþýyor senden gelen güven
Yolunu kaybeden bir gemi gibi oluyorum bazen
Hangi yöne gideceðini þaþýran bir yolcu gibi
Denizlerin derinliklerinde sakladýðý karanlýklarda buluyorken sonra kendimi
Kurtulaþa vardýran limaným oluyorsun
Tutuyorsun elimden ve kaldýrýyorsun düþtüðüm yerden
Yolumu aydýnlatan, yolculuðumu hatýrlatan deniz feneri oluyorsun sonra
Ve bütün yollar çýkmaz sokak olurken
Ýþaret parmaðýnla aydýnlýk yarýnlarý gösteriyor ve beni kaybettiðim ümitlere baðlýyorsun
Sabrýndan , sabrýma sabýr kattýðým
Merhametinin okyanustan azýklýk olarak bir damla aldýðým
Nasýl ilk adýmlarýmý atýyorken hayata ellerimi býrakmadýðýnsam
Hiçbir vakit ellerin uzaklaþmadý ayrýlmadý benden
Sana benzemek istiyorum bu nedenle
Bana bakýnca gözler seni hatýrlayacak
Seni güzel sözlerle anlatacaklar
Ve ardýndan dualar okuyacaklarlar
Bende sana benzeyiþimin mutluluðunu yaþayacaðým içimde
Yelkovan da akrebi yakalamýþken
Utandý yine seni anlatamaya özenen kalem
Adýna dokunarak deðerleþti bugün mürekkep
Harfler ise mananýn , özün, gölgeye düþmüþ hali
Hissedilenlerse bunlardan ötesi
Yüreðindeki engin affýna sesleniyorum þimdi
Yaþayamadýðým için hayatýný
Yaþayamadýðým için emeklerini
Yaþayamadýðým için hayallerini
Ve yaþayamadýðým için seni
Ne olur , ne olur affet beni
Tek temennim dualarýnda bulayým kendimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.