Sanki kapý gýcýrdýyor, Sen mi geldin acaba? Yoksa yine rüzgar mý esiyor? Bu bekleyiþ beni delirtiyor.
Kimse yok, Sessizlik can sýkýyor. Köpekler havlamýyor, Kediler miyavlamýyor, Horozlar ötmüyor, Sabah olmuyor.
Battaniyeye sarýlmýþ insan kemikleriyim, Sanki, Ruhum seni ararken kaybolmuþ, Bazen yüreðim ile muharibedeyim, Aklým her defasýnda kaybediyor, En büyük þahidi ise benim.
Resmini yapýyordum dün akþam, Boyalarýmdan birisi çabuk bitti, Saçlarýný sarýya boyuyamadým. Zaten gece elektrikler kesildi, Güya resmi sana hediye edecektim.
Ege denizi gibi masmavi gözlerin, Kim bilir? Kaç defa boðuldum derinliðinde. Beni acýtan son defa söylediklerin, Zamana býrakalým, Zamana býrakalým demiþtin.
Zamana býrak demek kolay, Aþk acýsý çekilmiyor, Hayatmdan gelip geçen, Senin yerini vermiyor.
Gönlümdeki kýþ mevsimi, Hiç bitmek bilmiyor, Tek gecelik yalancý bahar, Ertesi,yalnýzlýða teslim oluyor....
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.