yüzüm gülmez sözüm dinlenmez oldu dedi çocuk kime sorsam devrilir gözleri merakým sonsuz
"cennette ekmek var mý?"
buralarda dost deðil rüzgar kemiklerimizi aþýndýrýrken toprak sýcak kývýl kývýl ateþ kavuruyor anbean
kýzýl bir göle dönmüþ düþlerimiz ormanlarýmýz kara batak yollarýmýz yaralý kuþlarla dolu soluklarýmýzda inatçý bir mutsuzluk
"cennette ekmek var mý?"
kar vakti üþüyorum annem sarýlmama izin vermiyor sarýlmazmýþ çocuk asker sahici silahlar incitiyor parmaklarýmý aðýr demeye dilim varmýyor kýnalý saça
"cennette ekmek var mý? "
neden küçük çakýltaþlarý kulaklarýnýz kýsýk yýpranmýþ kabuk gözleriniz ip kadar sýký dudaklarýnýz iþgal altýnda mý dilleriniz ben savaþ çocuðu bana güvenebilirsiniz
"cennette ekmek var mý?"
kepenklerdeki çivileri söktüm bir parça gökyüzü istedi caným artýk ne þehrin uðultusu ne de açlýk korkutuyor beni "gözlerim nemli deðil gözlerim namlu"
ben savaþ çocuðu þafakta kalkmasýný bilirim
gönül gençyýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül gençyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.