GİDİYORUM CAN DOSTLAR HOŞÇA KALIN!
Yol göründü, çeyizlerim düzüldü,
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Yüklerim yüklendi, gönlüm büzüldü
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Uzun ince bu hayat kervanýnda
Konakladým biraz siz divanýnda
Hoþ sohbetler eyledik yol varýnda
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Dost deminde demlendi can demim
Gönül incitmeden gitmek erdemim
Gönlü arkada kalan garip Adem’im
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn.
Ne þan, ne þöhret vardýr gözümde
Ne makam ne mevki yatar özümde
Rüzgârýn savurduðu bu yönde
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Kulum hata ederim istemeden
Kýrdýysam gönülleri en inceden
Helal ediniz hakkýnýzý hepten
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Kýrgýn olan varsa gelsin yanýma
Ateþ deðil, güller serpsin baðýma
Sular döksün kor olan yangýnýma
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Kime ettimse kem söz ile kelam
Gitmeden alsýn ahýný dilesin selam
Okumasýn ardýmdan kemli belam
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Yüzünüzde açsýn cennet gülleri
Dilinizden dökülsün bülbül nameleri
Gönlünüzde çaðlasýn sevgi selleri
Gidiyorum can dostlar hoþça kalýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM ÖZCAN (DENİZLİLİ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.