Yürümek İnsanın Cevheridir!
Midyat’ta eski bir evde...
her yer bayram. herkes bayramýn elbiseleriyle...
sabah altýda Batman’a... oradan Amed’e...
dualarýný aldýðým bir teyze kürtçe nasihat ediyor.
" yürümek insanýn cevheridir" diyor.
"Ayaklarým evimdir" diyorum.
ALLAH’ým kalmayý nasip etme hiç bir yerde!
Yollarýný ülkemin Kalu Belâ eyle.
Tüm ilçe otogarlarýndan ellerini öptüðüm babam..
Ben seni bu ülkeden de çok sevdim.
Ellerim mescitlerde vakit namazlarýnda akan bir çeþme, baþýmý soktuðum.
Affettikçe baðýþlanmayan ben...
Ve
Midyat’ta her evde Kûrdi bir nasihat okþuyor saçlarýmý.
"Ne olur gitme Cizre’ye" dedikçe
A ben herkesin çabuk kýrýldýðý oðulum...
Nereye ise yolum, hep mayýnlar...
Yüzünde cenneti taþýyan Mü’minler nerede? Doðduðun evden bekliyorlar diye Bozova’ya
Bir mum dibinde donan kirpik tanesiyim...
Gözlerim bir zindan penceresi
Azize gülünce avlular içime açýlýyor.
Midyat’ta eski bir ev iþte.
her yer bayram
bekliyorum elimde þekerlerle kapý önlerinde
anlýyorum bayram insanýn kalbine gelmiyorsa
çarþýlara üþüþüyor insanlar...
ALLAH gönlümü çarþý pazar etti.
kimseye satamayacaðým bir aþký sürüklerken
Affet beni
gülümse kardeþlerime
hepsi bu!
Midyat-00:35
25 Aðustos 2012
Kayýpkentli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.