‘’Ýnþallah’’lý cümlelerin sonu mutluluk(!)
Deyin ki: Kitapla yalnýzdý
Ve yalnýzlýðýyla mutlu
Suskundu çoðu zaman
Çoðu zaman mutsuz
Mutsuz olduðu kadar piþman
Piþmanlýðýyla kendi oluyordu
Kendiyken salmýþ gözleri, düþünceli
Düþlüyorken akýyor kaðýda kalemi
Kýrýk kalemiyle yad etti eskiyi
Eskiyle tatmindi hayattan
Ve haz dindi
Sonra diken üstünde acý
Kaktüstü balkonda hep ele batan
Battýklarý ve batýrdýklarýyla utançlý
Utançlar süzüyor anýlarýný
Süzerken anýlarýný
Epey olmuþtu
Uslanmaz karanlýk çökeli
Olmuþluðuyla bitti þiiri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.