Zar aðlayan bülbülü neden üzüp durursun Sefanda yitmeleri hadi buldur gününe Gönül dediðin gülü özden dizip vurursun Yýk gelip gitmeleri artýk oldur gününe.
Bülbülüm can çekmesin kendime söyler kendim Meczubu cengim baðlar aciz tokuþ yýkamam Sinem hüzün dikmesin afaðým eyler bendim Mor daðlar viran daðlar zirvem yokuþ çýkamam.
Bülbül gözüme bakar yaþarýr durmaz gözü Dert kehribar sarýsý hayalim soldu hazan Sahibi ondan sakar aðlarken sarmaz özü Can yakýyor sorusuý güncemi buldu kazan.
Bülbülleþip coþtum da baþa deyen taþým çok Hangi yanýma dönsem çarparým buz daðýma Yaralanýp koþtum da taþý yiyen kaþým çok Kalkýpta tekrar insem saparým tuz aðýma.
Divanü Lügati’t-Türk Tokuþ anlamý: Savaþ, cenk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.