SOKAKTA KALAN KÝMSESÝZ ÇOCUKLAR VAR
Sokak çocuklarý
Yok aslýnda
Sokakta kalan,
Kimsesiz,
Yetim çocuklar var
Gördükçe yüreðim kanýyor
Uykularým kaçýyor
Günlerce
Gözlerim doluyor
Kaderin cilvesine bak
Kimileri yeþil, milyon dolarlarý
Ayakkabý kutularýnda
Götürüyor
Yeryüzüne þaþalý
Gök delenleri dikerken
Seni görmüyor,
Görmezlikten geliyor
Ýþin garip tarafý
Bir böcek misali biliyor
Birde, birde
Cumalarý kaçýrmýyor
Baþýný secdeye,
Koymakla övünüyor
Sokak çocuklarý,
Yaralýdýr hep sol yanlarý
Kayýp, analarý babalarý
Kimileri sahipsiz,
Ekmek bile bulamýyor
Vallahi, billahi, tallahi,
Yaþananlardan
Vicdaným sýzýlýyor
Þu satýrlarý
Dile getirirken bile
Yüreðim çekiyor,
Gam ile zar
Yine birçok körpenin
Dünyasýna çökmüþ
Bu gece
Sanýrým
Boran ile kar
Sýcak bir çorbadan yoksun
Üstü baþý, kir pas içinde
Tenine dokunduðun zaman
Yavrum
Buz kesmiþsin,
Sanki bu toplumun bir bireyi
Bir parçasý deðilsin
Yani gönül gözü, kör olanlarýn
Dünyasýnda sen yoksun
Bilmeyiz ki, acep sebebi ne?
Yaþam mücadelesi veriyorsun
Adeta burnundan soluyorsun
________________Kime ne?
Köprü altlarý,
Viyadükler mekânýn
Karton kutular yataðýn
Yýrtýk kokan ayakkabýlarýn,
Yastýðýn
Biliyorum
Kaderden yana, þansýn yok senin
Bu günde hava soðuk,
Kim bilir nerelerde buz kesmiþ
Körpe tenin
Oysa hayattan fazla beklentin yok
Bir tutam sevgi,
Bir yudum nefes yeter sana
Vicdaný yüksek insanlýkça biline
Olmamalý insan utancý
Böyle kaderin
Biliyorum
Soðukta donduðunda
Belediyece
Kimsesizler mezarlýðýdýr
Son adresin
Son nefesinde
Bile
Ahhh anam ahhh
Der gibisin
Sen, sokak çocuðu deðil
Sokakta,
Kimsesizlikten ölen
Körpe, bir meleksin
Sýrtýndaki yýrtýk, kir pas
Giysindir
Biliyorum ki
Beyaz
Kefenin
________Þair67______
Ali Cemal AÐIRMAN