-Aklýma; sabah, akþam insan yiyenler geldi
Aklýma; çalmak için, yalan diyenler geldi-
Sanmayýn ki tufaný yapan yaðmurdu, seldi
Çið süt emen insandý; insan, insana kandý
Bazý zaman güldüren, çoðunlukla aðlatan
Ana, bacý demeden yürekleri daðlatan
Ýnsan çýkarý için her zaman can yakandý
Her ortamda iþbilen, icabýna bakandý
Þimþek deðildi amma þimþek gibi çakandý
Masumdu, yeni doðmuþ aklým algýlarýyla
Bakardý etrafýna bu dünyadan bihaber
Sanki þiþede cinler elde çalgýlarýyla
Çalýp söyler, oynarlar, tepiþirler beraber
***
Hayal mi; gerçek miydi bu takýlan aklýma;
Uyku tutmadýðýnda okuduðum bir yazý
Üzerinde hayale daldýðým o anlarda
Ve bütün öyküleri yaþarken bazý bazý
Kendimden geçer gibi kaldým küçük canlarda
Bakir bir konu bulmak tezi, anti teziyle
Eni-konu test edip, tam tekmil uygunluða
Bakmak için dalmýþken sayfalarda geziyle
Düþtüm candan habersiz can yakan suskunluða
Bu nasýl bir mirastý býrakýlan aklýma...
***
Zekâmý kurnazlýkla deðiþtirmek yoluyla
Kaybettiðim dengeyi aramaya kullandým
Kendimi tefekkürle elbisemi boluyla
Yenilemek üzere çok þükür akýllandým
Var gücümle üfledim toz kapatmýþ sayfaya
Altýndaki satýrlar gözlerime saplandý
Baðýrarak okudum sesimi yaya yaya
Sanki kitabýn tümü bir yapraða toplandý
***
Her yerde bir þeyler var aklýmý kurcalayan;
Þehirlerde mekânsal düzen yokmuþ kime ne
Ne bir sosyal alaný, ne yeþil doku kalmýþ
Kimi, kime þikâyet edersin; hâkime ne
Say; tarýmsal alana betondan devler dalmýþ
Ýþte böyle zamanlar akýldýr bocalayan…