Eylül
Hilal kaþlým sanadýr feryatlarým,
Eylüllerde söküldü týrnaklarým.
Can veren yiðitler uðruna,
Kýyamete kadar yaþayacak bu dava.
Kümbet yürekler dolmuþ dumanlarla,
Eylül denmiþ o çocuðun adýna.
Yýllardýr gizli kalmýþ bilinmeyen hizmet,
Kýzýl elma yüzünü elbet gülecek.
Destandýr, bilinmez Erciyesin tadý,
Gönüller birdir, bozkurttur adý.
Eylülün anýsýna yaþanmýþ yýllar,
Þimdi cesur yürekler namazýný kýlar.
Gözleri balçýk sarmýþ, görünmüyor sevda,
Dua taþýyan melek, parmaklarýmýn ucunda.
Birden otað kurmuþ on altý gönül,
Þimdi unutuldu o kara eylül.
Ýnsanlar sarýlmýþ kefendir gömlekler,
Gelinlik giymiþ aðlýyor bilekler.
Yaðmur yaðmýþ küllenmiþ sevda,
Görünmüyor artýk aðlýyor rüya.
Kaynamýþ sular taþýyor yüreklerden,
Eylülü gördüm bir gece hilallerden.
Kimse gitmez artýk gariban köyüne,
Kuþlarda varmaz gayrý hüzünle eylüle.
Gün dinin günüdür, ilimler ulu,
Haktan emirdir, kelamý oku.
Mazide kalmýþ artýk ilimsiz eylüller,
Gönüller bir olmuþ çoðalmýþ sevgiler...
Furkan Güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.