Bugün pazar
yaðmurlarýn çiselemesinden anlamalýydýk
gidiþlerin hazýrlandýðýný
ve yüreklerin acý bir senfoniyle bölüneceðini
meðer gökyüzündeki maviliðin kaybolmasý bu yüzdenmiþ
anlamadýk.
Kara bulutlar çökünce üstümüze
aðýrlýðýndan yýkýldý sevdalar birer birer
ve zor bir hayatýn içinde büyüttüðümüz umutlar
yaðan yaðmurlarda boynunu büktü yeniden
Bu defa
hiç geri gelmeyecek gibi kayboldu güneþin ýþýðý
sarýya hasret kaldý seven yürekler
sonra kestik tüm renklerden umutlarý
bir tek siyahlarý bastýk baðrýmýza
ayrýlýðýn gölgesine sýðýnmayý kendimize mecbur kýldýk
Ne kadar üzgün bakýyor aðaçlardaki tomurcuklar
ve kuþlar çaresizce serenatlarýndan mahkum kaldýlar
sessizliðe büründü her yer
matem havasýndaki rüzgarlara býraktýk kendimizi
ve kilitledik sevgiliye yeniden yüreðimizi
Oysa
mutluluk çemberinde ne de güzel gülüyordu gözlerimiz
sevinçlerimizin sesinde atýyordu kalplerimiz
ve kahkahalarda kýskanýyordu tüm sevenler
bu ansýz vedanýn sebebi neydi
bunu hiç bilemedik
Ya zamansýz çok sevildi giden
ya ömürsüz sevmekten korktu yürek
ama bilinen bir tek þey var ki
güneþin altýnda gölgesiz kaldýk
mutluluklar hep yarým býrakýldýlar...
Rasim Yýlmaz
12.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.