Þimdi dile gelsin sol yanýmýn acýsý
içimdeki depremde kanlý kayýplarým var
senli günlerimin son nefesindeyim bugün
enkaz baþýnda bekleyen umutlarýmýn
her yaný yaralý
yaralý her yaný
aðrýsý derinlere iþlemiþ
gözlerinde kanlý yaþlarla
son vedaya hazýrlanýyor sözlerim
durgun ve çaresiz bakýþlarýmla
parmaklarýmýn arasýndan izledim seni
düþünceli halinden eser yoktu
baþý dik ve kararlýydý bakýþlarýn
emin adýmlarla çizerken yolunu
dönmeyeceðin kazýnýyordu beynime
korkmuþtum sensizlikten
kilitlendi gözlerim gidiþine
yüreðim daðlandý
ezildi ruhum haykýrýþlarýmýn sedasýnda
gitme diye yalvarýþlarýmýn diz çöküþünde
sýrtýný dönüp görmediðinde beni
iþte tam o sýrada
vazgeçtim anlamadýðýn dilde konuþmaktan
eðdim baþýný tüm duygularýmýn
korkularýmýn üzerine yürüdüm
tüm seslerimin tellerini kestim
sele verdim kendimi
sustum
gittiðin yollara gül döktüm
her gülün yere düþüþünde
susarak sevmeye yeminler ettim
tut beni gözlerimden yar
bitmesin zaman...
Rasim Yýlmaz
29 Aralýk 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.