Neydi bizi bekleyen bilinmezde
Var mýydý beklentisiz açýlan bir kucak
Hep biz mi kucakladýk beklentisizce
Silen oldu mu gecenin ayazýnda
Gözbebeklerimizde donan yaþlarý
Yine elimizin tersi miydi en yakýn dost
Bir çýrpýda siliveren yaþlarý
Düþ kýrýklýklarýnýn labirentinde
Adýmlarýmý sayýyorum
Ayný yerden defalarca geçerken
Rakamlar þaþýrmýyor
Ama ben yolumu bulamadan
Hep ayný hatanýn peþinde koþuyorum
Giz bahçelerinde saklanýyor
Adýný bin bir dilde deðiþtirmeyen
Ben ise hangi dilde olsa da
Korkuyorum dudaklarýmdan dökmeye
O deðil miydi
Canýmý ölürcesine yakan
Dönüþü olmayan hatalara sürükleyen
Bulanýk derin sularda gizleniyor
Ona dair yazdýðým tüm þiirler
Korkarak gün yüzüne çýkmaya
Ya okudukça tekrar dokunursa yüreðime
Kelebekler ile uçuþurken
Yine o yanmayý hissedersem
Sýrtýma saplanan hançerin
Yok bir kez daha yanmayacaðým ayazýnda
Bu kez söz verdim kendime
Dokunmayacaðým ona
Dokundurmayacaðým kendime
Ben senin adýný bir daha anmayacaðým
Sen var git yoluna durma benim kapýmda
Gecelerde anlatmak hüznümü yýldýzlara
Sessizce içimi dökerek aðlamak aya
Yataðýmda dolaþan dikenler ile uyumak
Birde her gece tekrarlanan duam
Yalvarýþým beni ben edene
Sokma bir daha yüreðime
Ýblisin icadý bu aþk denen zehri ….