Yangýnlarýn ortasýnda susuz kaldým Aklým daðýnýk, gözlerim buðulu Kaldýrým taþlarýna oturup Alevlerin içinde yandým Kalbim soðuk ve donuk Ellerim titrek Yüzümdeki ifade hep ürkek Sen ve yangýnlar Araf da kaldým Tutunsam kavrulur kül olurum Býraksam sensizlik uçurum Yok mu bir yolu Araf bu þiirinde sonu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sudamlam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.