NİSAN

Baðrýna mevsimlerin düþtü yaðmur damlasý
Simurg’un kanadýndan süzüldü nur atlasý

Rahmet olup yaðýnca rýhtýmlarý kýskandým
Merhamet ateþiyle sýrýlsýklam ýslandým

Aþkýnla incilendi, mavilendi deryalar
Ebedi bir uykudan uyandý kanaryalar

Susayan sinelere umut, heyecan doldu
Dirilmez dedikleri bedenlere can oldu

Bir kutlu pazartesi, kokunla hayat buldu.
Yüz sürdü eþiðine canlar seyahat buldu

Düþünce çöllerime damlaný yudumladým
Ýçimdeki çiðdemin yolunu adýmladým

Ne olur bir umut ver yürürüm izlerinde
Boðulmak çok isterim rahmet denizlerinde

Gözlerinden öðrendim ölürken de gülmeyi
Sahrada yol alýrken kumlara gömülmeyi

Akýþýnla saðýldý menzildeki bu zaman
Aþkýnla daðýlmýþtý baþlardaki bu duman

Suya hasret topraklar can evinden vuruldu
Kâinatýn kalbine payitahtlar kuruldu

Süreyya gözlerinden içtim ezgilerini
Bulmuþtum kaderimde ince çizgilerini

Aylarýn efendisi yeþertti umutlarý
Bir katreyle erimiþ yýkýlmýþtý putlarý

Semadan üzerime döküldü bütün renkler
Renkleri kucakladý yerde bütün ahenkler

Saadet tezgâhýnda ince bir nakýþ ördüm
Süzülen her manada senden bir bakýþ gördüm

Özledim, gözlerimde zerreler filizlendi
Özledim, sözlerimde ezberlerin gizlendi

Sen gelince içimde kandiller ateþlendi
Sen gelince taþlara nakýþlarýn iþlendi

Sen gelince duruldu, rüzgârlar fýrtýnalar
Bir meltem olup aktý ellerdeki kýnalar

Bir masala dönüþen efsaneydi akýþýn
Zulmeti nurla boðdu bir kerecik bakýþýn

Kýzýl yýldýz doðmuþtu bu dünya semasýnda
Sütunlar yýkýlmýþtý Kisra’nýn sefasýnda

Büyük Zerdüþt ateþi sönmüþtü geliþinle
Parmaðýndan su aktý bir kere gülüþünle

Güllerin kokusunu baðrýna bastý Hira
Gözünden kanlý yaþlar akýtmýþtý Bahira

Güvercin yuvasýnda zulmete að örmüþtü
Ýnsanlýk kâinatýn sultanýný görmüþtü

Bir ebru deseniydin kelebek kanadýnda
Bir ‘insan’ mý gizliydi bu beþ harflik adýnda

Adýný kalpten silmem, düþürmem dilden Nisan
Sonunda anladým ki sensiz olamaz insan

Birkan AKYÜZ

( ÝÇÝME GÜL DAMLADI-þiir kitabýmdan)

Sosyal Medyada Paylaşın: