Ey zifiri gece! Ben karanlýktan korkarým sakýn söndürme yýldýzlarýný, Ve giderken sakýn örtme ayazýný üstüme Anlat bildiðin bütün masallarý ya da dur anlatma! Senin bildiðin masallarýn birinin bile sonu mutlu bitmiyor Ve bu gördüklerim, nasýl rüyalar ki hiçbiri hayra çýkmýyor.
Ey gece! Ayný anda kaç kiþiyle karþýlýklý tüttürürsün sigaraný kim bilir? Kim bilir kaç dinsize, kaç caniye, kaç faile suç ortaklýðý edersin, erinceye kadar güne Ýþte bak! Þu son ev de çekti perdesini, uykusunun koynuna girmeye hazýr Sana minettar ama gidince sen, açacak yine perdesini küfredercesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
D.SURAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.