Tutuyorum kendimi tutabildiðim kadar Susuyorum öylece susabildiðim kadar Bakýyorum uzaktan görebildiðim kadar Utanýyor gözlerim akan gözyaþlarýmdan
Ölmekten bir farký yok senden uzak yaþamak Ey ölüm al koynuna istemem burda kalmak Yarin haram tenine buzdan elini tutmak Utanýyorum sevdam utanýyor kalbimden
Ýnsaf eyle ey ölüm býrakma gel al beni Gel artýk Azrail’im bekliyorum ben seni Korkmuyorum göçmekten al günahsýz bedeni Utanýyor bu kalbim seni seviyor diye
Hayallerim savruldu düþen yapraklar gibi Rüzgarlarda uçuþan ipek saçlar misali Bitti bir anda bitti hayat elinde gitti Utanýyorum sevdam ismin düþmeyen dilden.
Hanife Küçük 26/11/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
hanifeküçük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.