sönsün caddenin ýþýklarý karanlýk çöksün güne aniden bir fýrtýna dalsýn geceye soðuk esintiler gelsin ardý sýra pencerenin kenarýndan öyle essin ki hissettirsin okþamaya doyamadýðým dalgalý saçlarýný ve nefesini o an suskunluk kalsýn dilimde
...seni anýmsatsýn bana bu esen rüzgar
...
silinmedi aklýmdan gidiþin ve býraktýðýn izler sebepsiz deðil gönlümün bu nefreti naçar yüreðim kayboldu sensizliðinde býrak saklansýn düþlerime gözlerin hadi öldürsene beni kurþunlarla sen varsýn gelen rüzgarýn esintisinde o an seni unutmadýðýmý öðrendim
...seni anýmsatsýn bana bu esen rüzgar
...
uykularýma mýhlansýn bütün düþlerime gizlenen sen parlasan sabahýn ufkunda bir nur gibi kaplasan her yanýmý içinde seni göreyim alsýn beni benden ýþýltýsý izin ver de sarsýn bütün yaramý o an kalbimin ömrü yüreðine baðlýdýr.
...seni getirsin bana ve seni anýmsatsýn bana bu esen rüzgar
BÝYOMESÝR/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Biyomesir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.