Vuslatýn naðmesi duyuldu yine
Güneþe hiç bakma vakit geç oldu
Yürek açýlmýþken kapandý sine
Sakýn aðýt yakma vakit geç oldu
Aklýndan çýkarma, yolcudur fani
Bendim hayat dolu, sen ise cani
Söz vermiþtin bana mutluluk hani
Beyhude dil dökme vakit geç oldu
Doldur be kadehi içelim saki
Nasýl olsa dertler, hüzünler baki
Hatrýna düþtüðüm o kýsa an ki
Kaleleri yýkma vakit geç oldu
Sonbahar hüzündür, acýdýr hazan
Sinsice görünür fýrtýna, boran
Dört mevsim gibisin, suretin yalan
Kalbe nifak sokma vakit geç oldu
Piþmanlýk kuyusu nasýl derindir
Bir kere düþtün mü keder senindir
Üþütür yalnýzlýk ruhu serindir
Yaþ olup da akma vakit geç oldu
Þiirler tükendi ümitler bitti
Þu koskoca þehir elimden gitti
Sözcükler sinsice beni terk etti
Daha yazmam korkma vakit geç oldu