Ben; ham bir meyve olamadým hiç,
Çocuktuk o zamanlar
Diyeceðim bir örnekte veremem
Hayatýmdan.
Kýsacasý;
Acýlara tutunarak,
Büyüdük ve olgunlaþtýk
Farkýna varmadan.
Hiç arabam’da olmadý.
Olsada süremezdim.
Bir þoför bile olamadým yani.
Denizi düþlerdim bazen,
Dalgalarý..sahili,
Med-Ceziri,
Göremedim ki..
Araba vapuruna binmek vardý hani..
Martýlara ekmek atmak,
Ve bira yudumlamak of...
Olmadý be usta..
Bana hep gökyüzüne bakmak kaldý,
Yýldýzlarý saymak,
Bedavaydý..o zaman.
Benim suratým asýktý hep,
Onun için adým ezik..alným kýrýþýk.
Gülmeyi beceremedim yani..
Tebessüm ederdim ama..
O’da geceleri..
Hani omzuma yaslanacak,
Bir sevgilimde olmadý benim..
Kimsede tutmadý elimden.
Bahar nasýl bir mevsim
Yaþamadým..göremedim.
Yani,mevsimleri sayamadan,
Bir yare sarýlamadan,
Yani, bir gül bile koklamadan,
Acýlara tutunarak,
Büyüdük ve olgunlaþtýk.
Farkýna varmadan.
Recep KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.