İŞİ SEVMEKTİ

Ýþi sevmekti

Durmadan yâri

Ýstemekti.

Ona uyanmaktý

Ona koþmaktý

Ona konuþmaktý derdi

Hevesi yüreðinde kaldý!

Aþký kursaðýnda!



Sürgündü o!

Bir filiz gibi yüreðinde sevgilinin dal budak salmýþtý.

Çiçeðe durmuþtu, sevgiliye!

Kopardýlar!



Hüzündü O!

Yuva yapmýþtý gözlerinde sevgilinin salkým saçak.

Umut ýþýðý olmuþtu, kalbe!

Kýrdýlar!



Kaçaktý O!

Bir firari sevdayla yanmýþtý sevgilin aþkýnda

Kalbine sýðýnmýþtý sonra, sevgiliye!

Yakaladýlar!



Yalnýzdý O!

Kalabalýðýn tam ortasýnda tek baþýnaydý

Sýðýnacaðý limaný arýyordu, yâri…

Kaybettiler!



Þimdi yýkýk bir ülke gibiydi

Bombalanýyordu, yaðmalanýyordu, katlediliyordu

Hayal meyal yaþýyordu

Ölülere arkadaþ oluyordu

Dirilere düþman kesiliyordu

Sürgün ve kaçak ve hüzünlü

Ve yalnýz ve yýkýk bir þekilde

Sevmeye devam ediyordu

Aþka davam diyordu!



Ýþi bitikti oysa

Ömrü silikti

Yaþama dair ne varsa heybesinde

Aþka dair ne besliyorsa göðsünde

Hepsi yitikti.

Sosyal Medyada Paylaşın: