ONLARIN KADERİ

Alýn teri ile emeðin,berekete
dönüþtüðü an baþlamýþtý sancýsý.
Çileli bir günün ardýndan,
tarlada doðuruverdi onu da anasý.
Hastane, doktor, ilaç ne gezer!
Ebesidir onunda nenesi ya da bacýsý.
Karýsý bir, kocasý bin doðurur;
öyle yazýlmýþtýr onlarýn da alýn yazýsý.

Yalýnayak, baþ açýk,
sofrada ne bulursa þükrederler.
Televizyon, buzdolabý, elektrikli fýrýn
Teknoloji yok! Hepsinden bihaberler.
Karasabanla topraða atýlan tohumlar,
yaðýþlarýn bereketiyle güldürürken yüzleri…
Ýnekler danalý,koyunlar da kuzuluysa eðer;
fazlasý tamah! Allah’a þükretmektir sözleri.

Kadýn, hem doðurgan hem hamarat,
çocuklar erken üstlenir Ata mesleðini.
Erkek, her türlü olumsuzluða raðmen
göðüsleme çabasýnda Ailenin geleceðini.
Aslýnda hepside biçareyken olanlara;
kerpiç yapýya çamur sývalý
bir dam bile fazla gelir onlara.
Bu dünya onlarýn dünyasý!
Var mýdýr acaba bu dünyadan baþkasý?.

Abdullah Aytekin

Sosyal Medyada Paylaşın: