Bir avuç ayrýlýktý yalnýzlýðýmýn içinde büyüyen... Bir yokluktu sensiz geçen zamanýn huysuzluðu, bir hayaldi yüreðimde biriktirdiðim þimdi ise; sisli her yer bulanýk etrafýmdaki herkes, hep mi dumanlý kalýcak böyle...? Netleþtirmek istercesine yoluna serdiðim yüreðim hep mi kanayacak ince ince...
Þiirler,þarkýlar bir kuru daldý Seni bana getiren yokluðundu Çok dokundu...
Büyüyen uzaklýðýn inleyen bir sessizliðinde çýnladý, anlamýný yitirmiþ tüm sözlerinin.. yer gök þahit olmuþ isyan çýðlýklarýna Bayraklar çekilmiþ herkes sýraya dizilmiþ, kara örtüler, yüzler gizli dizildiler...
Sela’n verildi,namazýn kýlýndý Seni de toprakla süslediler SESSÝZ KALDIM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.