Nasip... Zaten hep bu cümlenin ardýna sýðýndým, imkansýzlýklarýmdan...
Oysa hayaller kurdum bende her polyanna gibi, Aþkla atýldýn kollarýma, Sarýlýrdým sýmsýký, yüzüne bakarak uyurdum.
Özlerdim; elinden tutarken dahi, Boðulurdum; sen nefes almasan ben... Severdim; öyle masum bir bebek þefkatiyle. Susardým; Senden baþkasýyla konuþamazdým bile.
Okþardým yanaklarýný, gözlerine bakmaya doyamazdým. Kokundan baþka kokuyu duyamazdým. Senden baþkasý da varmýþ hayatta; Hiç farkýnda deðilim.
20/08/2013 Engin DÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazarengindinc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.