ÇOBANDAN SOSYETEYE

Bulanýr midem parfümden
Hafifken tezek kokusu
Baþým döner naz,üf’ünden
Kabullenmez kalp dokusu

Yatacaðým çardaðýmda
Yýldýzlarý seyrederek
Umudum ay parlaðýnda
Ak bulutlara sererek

Yanaþma sarmaya sakýn
Sevdalý yüreðim yakar
Okþanmak olsa da hakkýn
Elim nasýr tenin kanar

Fizik güzelliðin yapay
Bense doðuþtan doðalken
Sen kendine bul binek tay
Binip sýrtýný daðlarken

Daðda ovada çobansam
Güneþ ten,sevda kalp yakmýþ
Þayet düzende yabansam
Can ruhum imana akmýþ

Ömrümde bir gül koklarken
Saplattý kalbime diken
Sevgide beni yoklarken
Sende aþk mevsimlik iken

Sevgimiz kalpte tasdikli
Mevsimlik deðil ömürlük
Esnek kalbinse lastikli
Aþk sobesine kömürlük

Kendine keriz çaðýr da
Devam ettir yanlýþlýðý
Gönül kulaðý saðýrda
Beklemem aþk karþýlýðý

Koklayamazsak da gülü
Ömür boyu sevenleriz
Baðýþla ey kalbi ölü
Dikeni gül edenleriz

Geziyorken ova,kýrda
Sürüme al gül yedirtmem
Gülün kadrini bir sor da
Ölürüm de laf dedirtmem

Gariban doðal çobaným
Oynamýþsam gururunla
Bu düzende bir yabaným
Gelme benle uçurumla

M.Sýddýk SOLMAZ

Sosyal Medyada Paylaşın: