Aðlayýnca çok çirkin oluyorsun,derdi annem. Gülerdim. Sahiden çirkin mi oluyordum,diye merak ettim. Aynalara bakarak aðladým bir süre Annem haklýymýþ, Çok çirkinmiþim aðladýðýmda. Gülmenin bana yakýþtýðýný söylerler ki, Herkese yakýþan bir durumdur bu. E o zaman niye aðlýyorum,niye aðlýyoruz? Gülmek güzellikse,aðlamak çirkinlikse, Bize acý çektiren insanlar bizi kýskanýyor olabilir mi? Güldüren insanlar da bizi beðeniyor olabilir mi? Orasý tartýþýlýr mý,tartýþýlmaz mý? Bilmiyorum. Tek bildiðim,gülmek ile aðlamak arasýnda ince bir çizgide olduðum. Þu an nasýlsýn,diye soracak olursanýz, Az evvel aðlýyordum, Þimdi ise durumum ne iyi ne de kötü. Öyle yani,faili meçhul bir durum benimkisi. Sosyal Medyada Paylaşın:
beyzaozkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.