Karanlýðý ölüme benzetirim hep, Soðuk ve kaskatý. Yalnýzlýðým açlýk gibidir, Tok ve iþt/ahsýz. Gözlerim ufukta dolaþýr bir an, Boþ ve m/anasýz. Günüm sýkýntýlý g/ecem kaygýlýdýr, Umutsuz sav/aþ gibi. Hep kaz/anmak için çalýþtým. Oysa kaybetmeye alýþtým. Sevildiðimi sanýp çok sevdim. Yanýldýðýmý geçte olsa anladým. Doðan güne umutla baþlayýp, Ümitsizce bitirdim. Her gün b/ekledim taze ümitle, Bir an çýkýp gelecek diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.