ah! séraphine
“ellerin” diyorum , ellerin koca bir dünya
hep gökyüzüne bakan gözlerin de...
serçelerin hatta tekmil kuþlarýn su içtiði
erguvan renkli bir çeþme mi yüzün
yeþil kýrlarýn çiçek aðaçlarýný sulayan masum kelebek
söyle dudaklarýn neden mahzun
neden suskun çaðla gözlerin
tanrý senin için yaratmýþtý gökkuþaðýnýn renklerini
ah! o týlsýmlý parmaklarýn... yoktan var eden
nasýl da büyülü bir dünyan var séraphine
hem bu kadar yoksul, hem bu kadar nasýl zengin olabiliyorsun
keþke aðaçlarýn dili olsaydý, neler konuþtuðunu anlatabilselerdi daðlara bulutlara...
sence bulutlar utanýp... pare pare dökülmez miydi o yýkýlasý daðlar
en çok eve dönüþ yolunu severdin séraphine
ve o tepedeki yalnýz aðaç da senin onu kucaklayýþýný...
belki de bilmediðimiz türden bir aþk yaþanýrdý aranýzda
dik patikalarý týrmanmak seni hiç yormazdý
sözde asillerin, zenginlerin yorduðu kadar...
ah! kimi gün ýrmak kokar, kimi gün toprak kokardýn
ruhu körleþmiþ, kalbi kibirli çamurdan insanlar mý
yoksa büyük malikânelerin merdivenleri mi týrmalardý beynini
Allah’tan kederi ve tembelliði sevmezdin
yoksul odalarýn ve çýlgýn boyalarýn öksüzlüðünü çizerken duvarlara gölgeler
ah! çamaþýr yýkamak, yer silmek, yemek yapmak, ütü yapmak...
günde kaç iþe koþardýn be séraphine
ne muhteþem kadýndýn
her gece mum yakan parmaklarýný öperdi dizi dizi melekler
evet!... evet! efsunlu bir masalýn kadersiz prensesiydin sen
en çok da kýrmýzýyý severdin kan koksa da tenin
kimse senin kadar bilemezdi doðanýn cömertliðini
gece gündüz çok çalýþýrdýn
yine de üç kuruþluk kira en büyük belâlýndý
ah! paris’in vakitsiz solan zambaðý...
býrak insanlar seni deli s-ansýn
ne çýkar! séraphine....
ne çýkar!
hep hayalindi beyaz taftadan saten kuyruklu gelinlik
aþka inanmýþtý bir kere körpe kalbin, sevdiðin adam terk etse de seni
ah! çiçek derleyen avuçlarýný, gül kokulu bileklerini kelepçelemeseler-di
gelinlik yerine beyaz gömleði giydirmeseler-di belki gülerdi yüzüne kem talihin
ve aðlamazdýn öylece yutkunarak... sessizce bir baþýna
belki de arkandan tüm dünya’ya küsmezdi ilham perileri
ah! séraphine
“ellerin” diyorum, , ellerin koca bir dünya
hep gökyüzüne bakan gözlerin de....
resim:
séraphine louis
ayþe uçar